Efectos de la isatina sobre la neurotransmisión dopaminérgica en el núcleo estriadoun estudio in vivo mediante microdiálisis cerebral

  1. Justo Cousiño, Lorenzo Antonio
Dirixida por:
  1. Lilian Rosana Ferreira Faro Director
  2. Rafael Durán Barbosa Director

Universidade de defensa: Universidade de Vigo

Fecha de defensa: 19 de decembro de 2014

Tribunal:
  1. María Amalia Andrade Olivié Presidente/a
  2. Miguel Alfonso Pallarés Secretario/a
  3. Carlos Spuch Calvar Vogal
Departamento:
  1. Bioloxía funcional e ciencias da saúde

Tipo: Tese

Resumo

La isatina (indol-2,3-diona) es un inhibidor endógeno de la MAO que presenta una amplia variedad de efectos biológicos. Diversos investigadores han observado que la administración de isatina modifica los niveles de dopamina cerebral. Igualmente, in vitro se ha determinado que posee una elevada capacidad inhibitoria de la MAO-B. Asimismo, se ha evidenciado que los niveles de isatina en orina incrementan en relación al grado de severidad de la enfermedad de Parkinson. Este trabajo de investigación se justifica en base a que existe escasa experimentación con la metodología propuesta, resultados contradictorios en investigaciones previas, escasa determinación de los efectos sobre los principales metabolitos de la dopamina (DOPAC y HVA), insuficiente información de los posibles mecanismos independientes de la inhibición de la MAO y el elevado potencial terapéutico de la isatina como un posible candidato dentro de la farmacoterapia antiparkinsoniana. El objetivo general de este proyecto de tesis consiste en determinar los efectos de la isatina sobre la neurotransmisión dopaminérgica en el núcleo estriado de ratas conscientes y en libre movimiento. Para ello se utilizarán las técnicas de microdiálisis cerebral y cromatografía líquida de alta resolución (HPLC). Inicialmente se realizará una evaluación dosis-repuesta y tiempo-respuesta de la administración estriatal de isatina. En segundo lugar, se evaluarán los mecanismos independientes de la inhibición de la MAO mediante los cuales la isatina puede modificar los niveles de dopamina, para ello se administrarán fármacos dopaminérgicos (nomifensina y reserpina) y diversas modificaciones del medio (alto potasio y Ringer sin calcio). Del mismo modo, se estudiará la posible implicación de otros neurotransmisores en los efectos de la isatina sobre el sistema dopaminérgico. Por último se determinarán los efectos de la administración de isatina asociada a fármacos antiparkinsonianos como selegilina, levodopa y entacapone.A isatina (indol-2,3-diona) é un inhibidor endóxeno da monoamino oxidasa (MAO) que presenta unha amplia variedade de efectos biolóxicos. Diversos investigadores observaron que a administración de isatina modifica os niveis da dopamina cerebral. Igualmente, in vitro determinouse que posúe unha elevada capacidade inhibitoria da MAO-B. Do mesmo xeito, evidenciouse que os niveis de isatina en ouriños incrementan en relación ó grado de severidade da enfermidade de Parkinson. Este traballo de investigación xustifícase en base a que existe escasa experimentación coa metodoloxía proposta, resultados contradictorios en investigacións previas, escasa determinación dos efectos sobre os principais metabolitos da dopamina (DOPAC e HVA), insuficiente información dos posibles mecanismos independentes da inhibición da MAO e o elevado potencial terapéutico da isatina como posible candidato dentro da farmacoterapia antiparkinsoniana. O obxectivo xeral deste proxecto de tese consiste en determinar os efectos da isatina sobre a neurotransmisión dopaminérxica no núcleo estriado de ratas conscientes e en libre movemento. Para isto utilizaranse as técnicas de microdiálise cerebral e cromatografía líquida de alta resolución (HPLC). Inicialmente realizarase unha evaluación dose-resposta e tempo-resposta da administración estriatal de isatina. En segundo lugar, evaluaranse os mecanismos independentes da inhibición da MAO mediante os que a isatina pode modificar os niveis de dopamina, para isto administraranse fármacos dopaminérxicos (nomifensina e reserpina) e diversas modificacións do medio (alto potasio e Ringer sen calcio). Do mesmo modo, estudiarase a posible implicación de outros neurotransmisores nos efectos da isatina sobre o sistema dopaminérxico. Por útlimo determinaranse os efectos da administración de isatina asociada a fármacos antiparkinsonianos como selegilina, levodopa e entacapone.