PreMedia2. Estudo etnográfco do sitio con arte rupestre do Penedo Gordo e deseño de ferramentas de avaliación interpretativa

  1. F. Braña Rey 1
  2. D. Casado-Neira 2
  3. M. Dapía Conde 1
  1. 1 Departamento de Análise e Intervención Psicosocioeducativa (campus de Ourense, Universidade de Vigo)
  2. 2 Departamento de Socioloxía, Ciencia Política e da Administración e Filosofía (campus de Ourense, Universidade de Vigo)
Libro:
Proxectos INOU 2020: Investigación aplicada na provincia de Ourense

Editorial: Vicerreitoría do Campus de Ourense ; Universidade de Vigo

ISBN: 9788481589160

Ano de publicación: 2021

Páxinas: 35-55

Tipo: Capítulo de libro

Resumo

O proxecto «PreMedia. Interpretación patrimonial de sitios con pintura rupestre esquemática (PRE) da comarca de Monterrei (2018-2021)» comprende dous subproxectos: PreMedia1, que se circunscribe á creación dunha contorna visual para interpretar os sitios cos elementos patrimoniais analizados; e PreMedia2, que se ocupa do estudo etnográfco e da análise de satisfacción da difusión do primeiro. Este traballo céntrase en presentar as bases da pescuda arredor de/sobre o Penedo Gordo baseándose na primeira intervención arqueolóxica, e como esta pode ter relación ou incidencia no contexto social e cultural da comarca. As observacións realizadas durante este proxecto permitíronnos describir como as poboacións próximas ao Penedo Gordo integraron este xacemento na súa concepción territorial e patrimonial. Como punto de partida, defníronse obxectivos que permitisen complementar a intervención arqueolóxica desde a etnografía e a análise patrimonial crítica, coa intención de desenvolver un diálogo interdisciplinario efectivo e simbiótico. Co fin de coñecer cal é a percepción actual por parte da poboación do lugar, empregáronse dúas ferramentas metodolóxicas cualitativas: entrevistas a veciños e veciñas, e a observación de campo. Desde a perspectiva técnica, a de patrimonialización do penedo, artéllanse entre a recreación dunha tradición oral decaída (desde a perspectiva técnica) e as posibilidades de presentación do seu novo valor arqueolóxico que non aparece, a día de hoxe, como un elemento de identidade local.