O fanzine e a ruptura do monopolio da mensaxe. Uso dos fanzines como medios informativos e de expresión en Galicia. 1990-2005

  1. Fernández Mariño, Ramón
Dirigée par:
  1. Xosé Luis Barreiro Rivas Directeur/trice
  2. Lois Álvarez Pousa Directeur/trice

Université de défendre: Universidade de Santiago de Compostela

Fecha de defensa: 16 avril 2016

Jury:
  1. Xosé Manuel Rivera Otero President
  2. María Luisa Otero López Secrétaire
  3. Alberto Pena Rodríguez Rapporteur
  4. Nieves Saniger Martínez Rapporteur
  5. Antonio Sanjuán Rapporteur

Type: Thèses

Résumé

As publicacións autoeditadas denominadas fanzines ou zines, son a expresión máis destacada do chamado xornalismo amateur ou non profesional. A libertade creativa e de opinión case sen límites e os custes case inexistentes de produción e distribución, converteron a estas publicacións en plataformas idóneas para que o público coñecese movementos como o punk, o okupa, o hardcore, o antimilitarista e o antiautoritario. Este tipo de medios axudaron tamén a identificar comunidades de xente nova que trataron de resistir o que consideraban inxusto, como o desemprego, a falta de vivenda ou o servizo militar obrigatorio. Os fanzines crearon comunidades que se autoidentificaban e autoafirmaban diante dos denominados poderes cívicos e políticos. Isto mesmo aconteceu na Galiza entre os anos 1990 e 2005, durante os gobernos autonómicos presididos por Manuel Fraga. Os fanzines deron a coñecer a especulación urbanística, o abandono mendioambiental por parte das autoridades, as alternativas ao servizo militar e a creación de circuítos para a música punk, metal e hard. Os fanzines tentaron romper coa monotonía do discurso imperante naquela época dunha Galiza normalizada e pacífica. Tamén quixeron romper coa univocidade dos medios de comunicación que naquel tempo foran acusados de altofalantes das políticas do goberno Fraga debido fundamentalmente, ás axudas recibidas do goberno autonómico. Os fanzines foron medios creados por colectivos sociais que non se vían reflectidos na prensa diaria e xeralista.