Cara ao medio século da Revolución dos Caraveisda cohabitación político-militar á cohabitación institucional interpartidista

  1. Fernando Martínez Arribas 1
  1. 1 Universidade de Vigo
    info

    Universidade de Vigo

    Vigo, España

    ROR https://ror.org/05rdf8595

Revista:
Tempo exterior

ISSN: 1579-6582

Ano de publicación: 2023

Número: 46

Páxinas: 129-144

Tipo: Artigo

Outras publicacións en: Tempo exterior

Resumo

O fin do Estado Novo portugués foi impulsado polo Movimento das Forças Armadas, que acabou tutelando a democratización do país a través de mecanismos institucionalizados no sistema político como o Consello da Revolución e o deseño dun sistema semipresidencial que na súa primeira etapa implicou unha cohabitación político-militar. Cos cambios producidos nos anos oitenta do século XX desapareceu a presenza militar da vida política pero non a fórmula da cohabitación, xeneralizándose a partir de 1986 pola vía dos feitos unha cohabitación interpartidista na Presidencia da República e na Xefatura do Goberno que, cando está preto de cumprirse medio século da Revolución dos Caraveis, actúa como instrumento de control do poder.

Referencias bibliográficas

  • AMORIM NETO, O. e COSTA LOBO, M. (2009). “Portugal’s SemiPresidentialism (Re) Considered: An Assessment of the President’s Role in the Policy Process, 1976-2006”. European journal of political research, vol. 48 (2), 234-255.
  • BAYERLEIN, B. (1996). “Origens bonapartistas do semipresidencialismo português”. Análise social, vol. XXI (138), 1996 (4º), 803-830.
  • CONSTENLA, T. (3 de agosto de 2021). “Portugal, más cómodo con el 25 de abril que con sus capitanes”. El País.
  • COSTA LOBO, M. (2010). “El aumento de protagonismo del Primer Ministro dentro de un sistema semipresidencial”: 1976-2010”. Seminario Presidencialismo y Parlamentarismo cara a cara, Fundación Manuel Giménez Abad, Madrid, 1-29.
  • DUVERGER, M. (1986). Les régimes semi-presidentiels. Presses Universitaires de France, París.
  • FALLACI, O. (1978). Entrevista con la historia. Editorial Noguer, Barcelona.
  • FREIRE, A. e COSTA PINTO, A. (2005). O Poder dos Presidentes. Campo da Comunicação, Lisboa.
  • GARRIDO RUBIA, A. (2008). “Semipresidencialismo y semiparlamentarismo en la II República Española”. Anales de Derecho, nº 26, 51-84.
  • GONZÁLEZ HERNÁNDEZ, J. C. (1999). Desarrollo político y consolidación democrática en Portugal (1974-1998). Centro de Investigaciones Sociológicas-Universidad de Salamanca, Madrid.
  • HOEHN, M. (2017). “Los Sistemas de Gobierno Parlamentarios y Semipresidenciales de Europa y el proyecto de régimen semipresidencial para Chile propuestos por los Senadores Zaldívar, Montes, Larraín, Allamand y Harboe”. Serie Estudios nº 04-17, 1-31.
  • LEITE PINTO, R. (2016). “O Programa do Movimento das Forças Armadas: o singular destino da Constituiçao revolucionária do 25 de abril de 1974 em Portugal”. Historia constitucional: Revista Electrónica de Historia Constitucional, nº 17, 309-343. Recuperado de https://doi.org/10.17811/hc.v0i17
  • LINZ, J. (1990). “Transiciones a la democracia”. Revista Española de Investigaciones Sociológicas, nº 51, 7-33.
  • LOFF, M. (2000). “Los regímenes autoritarios”. Ayer, Portugal y España contemporáneos, nº 37, 125-162.
  • LÓPEZ MIRA, Á. (2001). “La regionalización en Portugal”. Revista de las Cortes Generales, nº 53, 111-198.
  • LUGILDE PARDO, A. (8 de maio de 2023). “La ruptura entre Costa y Rebelo sume a Portugal en la incertidumbre”. La Vanguardia. Recuperado de https:///www.lavanguardia.com/ internacional/20230508/8951044/ruptura-costa-rebelo-sume-portugal-incertidumbre.html
  • MAXWELL, K. (1995). The Making of Portuguese Democracy. Cambridge University Press, Cambridge.
  • REZOLA, M. I. (2006). Os Militares na Revolução de Abril. O Conselho da Revolução e a Transição para a Democracia em Portugal (1974-1976), Campo da Comunicação, Lisboa. (2016). “Los militares en la revolución y en la transición a la democracia en Portugal”. Transiciones en el mundo contemporáneo. En A. REIG TAPIA e J. SÁNCHEZ CERVELLÓ, URV-UNAM, 155-176.
  • RODRÍGUEZ GAROZ, R. (2005). “Geopolítica crítica: el Pacto Ibérico de 1939”. Scripta Nova. Revista Electrónica de Geografía y Ciencias Sociales, vol. IX, 198. Recuperado de https://www.ub.edu/geocrit/sn/sn-198.htm
  • SABATER NAVARRO, G. (2019). Las transiciones ibéricas: influjos y convergencias en la democratización peninsular. Publicaciones UAM, Madrid.
  • SÁNCHEZ CERVELLÓ, J. (1995). La revolución portuguesa y su influencia en la transición española (1961-1976). Editorial Nerea, Barcelona.
  • SCHMITTER, P. (1975). Corporatism and public policy in authoritarian Portugal. Sage Publications, London.
  • SIAROFF, A. (2003). “Comparative Presidencies: the inadequacy of the Presidential, semipresidential and parliamentary distinction”. European Journal of Political Research, vol. 42, 287-312.